Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος είναι μία από τις πιο συνηθισμένες σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες. Είναι απίθανο να υπάρχει κάποιος που δεν έχει ακούσει ποτέ γι 'αυτόν, επειδή σήμερα το 12% του παγκόσμιου πληθυσμού (είναι περίπου 660 εκατομμύρια άνθρωποι) μολύνεται με HPV.
Η κατάσταση εμπίπτει στον ορισμό της επιδημίας. Για το λόγο αυτό, θα μάθουμε τι είναι ο HPV, πώς μπορεί να εκδηλωθεί και τι μπορεί να είναι επικίνδυνο.
Τι είναι το HPV;
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ιοί περιπλανιούνται, έχουν ένα είδος νοημοσύνης. Ο ακαδημαϊκός Koznacheev είπε κάποτε ότι περίπου δύο τόνοι της "ζωντανής" ζωντανής μάζας "της λαβής του ιού-βακτηριακής λαβής μέσω του ανθρώπινου σώματος περνάει από ολόκληρη τη ζωή του. Όλες αυτές οι διαδικασίες επηρεάζουν φυσικά το έργο των γονιδίων.
Η λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) αποδεικνύεται τουλάχιστον μία φορά στη ζωή στους περισσότερους σεξουαλικά ενεργούς ανθρώπους. Ο υψηλότερος επιπολασμός παρατηρείται στις γυναίκες ηλικίας 20 έως 24 ετών και άνδρες από 25 έως 29 έτη. Οι λόγοι που επηρεάζουν την εξάπλωση του HPV περιλαμβάνουν κοινωνικοοικονομικούς, συμπεριφορικούς και ιατρικούς και υγιεινούς παράγοντες.
Πώς εκδηλώνεται ο HPV
Ο HPV (η οικογένεια των Papillomaviridae) προκαλεί το δέρμα και τις βλεννογόνες ενός ατόμου. Ταυτόχρονα, το ανοσοποιητικό σας φράγμα είναι κατώτερο, το οποίο τελικά οδηγεί σε αύξηση της φλεγμονώδους διαδικασίας. Με άλλα λόγια, ο ιός στο σώμα φέρνει την ανάπτυξη χαμηλότερων κυττάρων που δεν ελέγχονται από το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο εκδηλώνεται σαφώς με τη μορφή θηλώματος, κονδυλωμάτων και καναλιών στο δέρμα. Μια άλλη "εστίαση" της εκδήλωσης αυτού του ιού είναι η μήτρα. Αυτό το όργανο είναι ένα είδος "σωλήνα εξάτμισης" στο σώμα επειδή χρησιμεύει ως άμεσο δείκτης για τα προβλήματα που διατίθενται στο σώμα (αν είναι διαθέσιμη, η διαδικασία έννοιας είναι αδύνατη ή δύσκολη). Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος επηρεάζει τον βλεννογόνο της μήτρας και μπορεί να προκαλέσει ογκολογία.
Τύποι HPV
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος μπορεί να χωριστεί σε δύο κατηγορίες - έναν χαμηλό ογκογόνο κίνδυνο και έναν υψηλό ογκογόνο κίνδυνο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, λόγω της ισχυρής ασυλίας, το σώμα είναι ένας κίνδυνος (1, 2, 3 και 4 τύποι) λόγω ισχυρής ανοσίας. Σε σπάνιες περιπτώσεις, αυτός ο τύπος μόλυνσης προκαλεί την εμφάνιση των κονδυλωμάτων, του καλοήθεις θηλώματος, των αλλοιώσεων προφορικών και ακόμη και του καρκίνου. Οι HPV με τη σειρά τους είναι 16 και 18 τύποι ως βιολογικά καρκινογόνα για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, αιδοίο, κόλπος, πέος, πρωκτό και στοματοφάρυγγα.
Ανάλογα με τις εκδηλώσεις μιας λοίμωξης από HPV στα γεννητικά όργανα, διαφοροποιούνται οι λανθάνουσες, υποκλινικές και κλινικές μορφές:
- Παρά την ύπαρξη του DNA του ιού, η λανθάνουσα μορφή της λοίμωξης από HPV δεν συνοδεύεται από μορφολογικές μεταβολές στον πληγμένο ιστό. Είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η ασυμπτωματική παρουσία αυτού του τύπου μόλυνσης χρησιμοποιώντας μοριακές βιολογικές μεθόδους για τις οποίες είναι απαραίτητο να παρακολουθείται συνεχώς την κατάσταση του επιθηλίου του τραχήλου, του κόλπου και του αιδοίου. Με αυτή τη φόρμα, δεν απαιτείται ειδική θεραπεία.
- Οι υποκλινικές μορφές μόλυνσης από HPV (που συνήθως εμφανίζονται ασυμπτωματικές) μπορούν να προσδιοριστούν σε κολποσκοπική και κυτταρολογική ή ιστολογική εξέταση. Το μεγαλύτερο μέρος του κολπικού επίπεδου κόλπου παραμένει ασυμπτωματικό, αλλά συχνά μετά από σεξουαλική επαφή, μπορεί να προκαλέσει κνησμό, κολπική εκκένωση ή λίπανση.
- Η κλινική μορφή της λοίμωξης, την οποία οι γιατροί πρέπει να αντιμετωπίζουν συχνότερα, εκδηλώνεται κυρίως με τη μορφή κονδυλωμάτων και θηλών σχηματισμών, οι οποίοι συνήθως εμφανίζονται σε μέρη που παραβιάζονται σε σεξουαλικές επαφές. Η εμφάνισή τους και άλλες υποτροπές συνδέονται με την αποδυνάμωση της γενικής και της τοπικής ασυλίας. Μια σημαντική απόχρωση είναι ότι από τη στιγμή της λοίμωξης μέχρι την εμφάνιση των κονδυλωμάτων από αρκετές εβδομάδες έως αρκετά χρόνια. Ο μέσος χρόνος μεταξύ των λοιμώξεων και της εμφάνισής τους είναι 11-12 μήνες για τους άνδρες και έως και έξι μήνες νεαρές γυναίκες.
Καρκίνος του τραχήλου της μήτρας - πόσο επικίνδυνος είναι;
Για να κατανοήσουμε πόσο συχνά και επικίνδυνη είναι αυτή η ασθένεια, αρκεί να εξεταστούν οι αριθμοί. Περίπου 530 χιλιάδες περιπτώσεις καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (RSM) καταγράφονται ετησίως στον κόσμο - είναι τέταρτη στον κόσμο στον επιπολασμό του καρκίνου στις γυναίκες. Αν εξετάσουμε τη δομή της θνησιμότητας σε γυναίκες κάτω των 45 ετών, ο θάνατος του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας είναι στην πρώτη θέση.
Πώς μπορώ να μολυνθώ με HPV;
Ο πιο συνηθισμένος τύπος λοίμωξης είναι οι κολπικές και προφορικές σεξουαλικές επαφές, ακόμη και χωρίς διείσδυση.
Ακόμη και μια χρονική επαφή με πιθανότητα 80% οδηγεί σε μόλυνση. Είναι επίσης δυνατό να μολυνθεί με σεξουαλική επαφή από το στόμα. Ένα παιδί μπορεί να πάρει έναν ιό από μια μητέρα κατά τη γέννηση.
Τα κορίτσια που δεν έχουν φτάσει στην εφηβεία κινδυνεύουν περισσότερο.
Η ιδιαιτερότητα του ιού είναι ότι οι περισσότεροι άνδρες και γυναίκες μολύνονται στην αρχή της σεξουαλικής δραστηριότητας και μερικοί είναι επανειλημμένα μολυσμένα.
Είναι πάντα η λοίμωξη η ασθένεια;
Σε μια ομάδα ατόμων κάτω των 30 ετών του 90% των περιπτώσεων, η λοίμωξη τελειώνει με ανεξάρτητη επούλωση. Το υπόλοιπο 10% πηγαίνει στο χρόνιο στάδιο, το οποίο μπορεί να συνεχίσει να πηγαίνει στον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Αυτή η διαδικασία είναι πολύ τεντωμένη εγκαίρως: από τη στιγμή της λοίμωξης μέχρι την ανάπτυξη της ογκολογίας 5-20 χρόνια. Και ο καρκίνος δεν εμφανίζεται "ξαφνικά", προηγείται των ασθενειών των προδιαγραφών. Ως εκ τούτου, η ασθένεια μπορεί να προειδοποιηθεί ή να εντοπιστεί στα αρχικά στάδια με προσεκτική στάση της υγείας σας.
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας στο πρώτο στάδιο μπορεί να μην φαίνεται συμπτωματικός. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να επισκέπτεστε τακτικά τον γυναικολόγο και να πραγματοποιήσετε όλες τις συνιστώμενες εξετάσεις. Κάθε γυναίκα πρέπει να αντιμετωπίζεται εξαιρετικά προσεκτικά με αιματηρή εκκένωση, εκκένωση με δυσάρεστη μυρωδιά και πόνο στην κάτω κοιλιακή χώρα.
Πώς διαγιγνώσκεται το HPV και το RSM;
Το διαγνωστικό σύστημα είναι πολύ ανεπτυγμένο σήμερα και σας δίνει τη δυνατότητα να επιτύχετε υψηλό επίπεδο ακρίβειας στα αρχικά στάδια. Πρώτα απ 'όλα, χρησιμοποιούνται δοκιμές διαλογής, συμπεριλαμβανομένης μιας κυτταρολογικής εξέτασης του τραχήλου, των δοκιμών για τον κίνδυνο ογκογονιδίων HPV -Hohes και της εκτεταμένης κολποσκόπησης.
Συνιστάται η διεξαγωγή της ετήσιας προβολής του τραχήλου. Η κυτταρολογική έρευνα για γυναίκες από 21 έως 29 έτη πραγματοποιείται κάθε 3 χρόνια και 30 έως 69 ετών - κάθε 5 χρόνια. Οι δοκιμές HPV συνταγογραφούνται από γιατρό με βάση τα αποτελέσματα των εγκεφαλικών επεισοδίων.
Πρόληψη και θεραπεία του HPV
Είναι καλύτερο να αποτρέψουμε τις ασθένειες από ό, τι η θεραπεία - και στην περίπτωση του HPV, οι γιατροί και οι ασθενείς έχουν όλες τις επιλογές. Ένας εμβολιασμός μπορεί να συνιστάται ως πρωταρχική πρόληψη σήμερα. Η σημασία αυτού του εμβολιασμού αποδεικνύεται τουλάχιστον από το γεγονός ότι περιλαμβάνεται στο εθνικό ημερολόγιο εμβολιασμού σε πολλές χώρες. Το κάνουν επίσης για όλα τα παιδιά - τόσο τα κορίτσια όσο και τα αγόρια. Και η εμπειρία ενός τέτοιου εμβολιασμού έχει ήδη συσσωρευτεί, υπάρχουν στοιχεία για την αποτελεσματικότητα. Συγκεκριμένα, ο υπουργός Υγείας της Αυστραλίας δήλωσε ότι η Αυστραλία θα είναι η πρώτη χώρα στον κόσμο χωρίς καρκίνο του τραχήλου της μήτρας μέχρι το 2020, ακριβώς λόγω του μαζικού εμβολιασμού από το 2007.
Όπως και με άλλους ιούς, ο HPV μπορεί να απομακρύνει διάφορα προϊόντα ανοσοσυμπιεστικής όπως το κολοσκθόνιο, το νύχι των απορριμμάτων, το λίπη του ήπατος του καρχαρία και να διεγείρουν το σώμα με διαφορετικά μικροεπίστημα - ασβέστιο, μαγνήσιο, ιώδιο, ψευδάργυρο, σελήνιο, σίδηρο. Αυτά τα ιχνοστοιχεία βελτιώνουν την ανοσία και επηρεάζουν την προστασία του σώματος από τον HPV. Υπάρχει μια δήλωση ότι σχηματίζεται μια ζώνη μήτρας στην περίπτωση ενός HPV στο σώμα (το πρώτο θηλώμα που προέκυψε υπό την επήρεια του ιού) και εάν καεί και αφαιρεθεί και η πιθανότητα εμφάνισης νέων νέων. Σε περίπτωση επαναλαμβανόμενης πορείας της νόσου, συνιστάται να χρησιμοποιείται συστηματικά ενεργά συστατικά που μεταδίδουν ανοσοποιητικά, ειδικά ιντερφερόνες.