Φάρμακα για θηλώματα και κονδυλώματα σε μορφή δισκίου

Τα θηλώματα και τα κονδυλώματα είναι επί του παρόντος η μάστιγα της ανθρωπότητας - περισσότερο από το ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού έχει τέτοια νεοπλάσματα στο δέρμα, στους βλεννογόνους ή σε άλλα όργανα. Και η μόλυνση με τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) συνήθως επηρεάζει περισσότερο από το 70% όλων των ανθρώπων στη γη - γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να καταπολεμήσουμε τον ιό και όχι τις συνέπειές του με τη μορφή θηλωμάτων ή κονδυλωμάτων. Τα τοπικά και καλλυντικά προϊόντα και μέθοδοι θα είναι αναποτελεσματικά σε αυτό το θέμα. Για την καταπολέμηση του ιού, απαιτούνται πιο σοβαρά φάρμακα που επηρεάζουν ολόκληρο το σώμα - για παράδειγμα, δισκία για κονδυλώματα.

Παρασκευάσματα για τη θεραπεία θηλωμάτων και κονδυλωμάτων στο σώμα

Ταξινόμηση κεφαλαίων

Επί του παρόντος, είναι αδύνατο να απομονωθεί ένα φάρμακο που επηρεάζει ειδικά και άμεσα τη δραστηριότητα του ιού του θηλώματος στο ανθρώπινο σώμα. Τα περισσότερα φάρμακα κατά του HPV έχουν ευρεία, μη ειδική δράση. Ωστόσο, με σωστή χρήση και επιλογή του κατάλληλου συνδυασμού φαρμάκων, τέτοια φάρμακα βοηθούν στην εξάλειψη των θηλωμάτων στο σώμα και στην αντιμετώπιση άλλων συνεπειών της μόλυνσης.

Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις γυναίκες, καθώς ορισμένα στελέχη του HPV ευθύνονται για την πρόκληση της διάβρωσης του τραχήλου της μήτρας και τον επακόλουθο καρκίνο. Για το λόγο αυτό, η θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων πραγματοποιείται πολύ συχνά όχι μόνο για αισθητικούς λόγους, αλλά και για την πρόληψη σοβαρών και θανατηφόρων συνεπειών στο μέλλον.

Πολλοί άνθρωποι παραμελούν τα χάπια για τη θεραπεία θηλωμάτων ή κονδυλωμάτων, προσπαθώντας μόνο να εξαλείψουν τον όγκο στο σώμα που τους ενοχλεί. Αυτή είναι μια θεμελιωδώς εσφαλμένη θέση. Σε αυτή την περίπτωση, ο ιός παραμένει στο σώμα - που σημαίνει ότι η μυρμηγκιά είναι σχεδόν εγγυημένη ότι θα επανεμφανιστεί και θα χρειαστεί περαιτέρω αφαίρεση.

Η θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων, σύμφωνα με τη γενικά αποδεκτή γνώμη των ειδικών, θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένη, δηλαδή να περιλαμβάνει τη χρήση πολλών φαρμάκων και τεχνικών. Μόνο ένας ειδικός μπορεί να αναπτύξει και να συνταγογραφήσει το απαραίτητο σχήμα και θεραπεία. Η αυτοθεραπεία μπορεί να μην φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα και μπορεί ακόμη και να προκαλέσει βλάβη. Μια τέτοια σύνθετη θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει τις ακόλουθες ομάδες φαρμάκων:

  1. Αντιιικά φάρμακα κατά του HPV– Πρόκειται για φάρμακα που μπορούν να αναστείλουν την αναπαραγωγή του ιού στον ανθρώπινο οργανισμό, να διεγείρουν την καταστροφή ήδη μολυσμένων κυττάρων και να αποτρέψουν τη μόλυνση νέων κυττάρων. Η σοβαρή θεραπεία των θηλωμάτων και των κονδυλωμάτων πρέπει απαραίτητα να περιλαμβάνει αυτήν την ομάδα φαρμάκων, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο τοπικά όσο και με τη μορφή δισκίων και καψουλών.
  2. Ανοσοδιεγερτικά– μια ομάδα φαρμάκων που μπορούν να ενεργοποιήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα όταν αυτό είναι εξασθενημένο (μετά από μια εξουθενωτική ασθένεια, στρες, κακή διατροφή). Όσον αφορά την εξάλειψη του HPV, η χρήση τέτοιων φαρμάκων είναι πολύ σημαντική, αφού στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων η ενεργοποίηση του ιού συμβαίνει ακριβώς όταν εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα.
  3. Ανοσοτροποποιητές- μια ομάδα φαρμάκων παρόμοια με την προηγούμενη, η οποία δεν διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά ομαλοποιεί μόνο τη λειτουργία του, η οποία συχνά αρκεί για μια μικρή και προσωρινή εξασθένηση. Αυτό το φάρμακο δημιουργεί ένα ευνοϊκό υπόβαθρο για τη δράση άλλων αντι-HPV φαρμάκων. Η θεραπεία των θηλωμάτων και των κονδυλωμάτων πολύ συχνά περιλαμβάνει τέτοια μέσα.
  4. Συμπλέγματα βιταμινών και μετάλλων– Αυτή η ομάδα ουσιών βοηθά μόνο έμμεσα στην καταπολέμηση του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων, αλλά οι περισσότεροι ειδικοί θεωρούν ότι η συμπερίληψή του σε σύνθετες θεραπείες είναι απολύτως απαραίτητη. Πρώτον, η παροχή βιταμινών και μικροστοιχείων στο ανθρώπινο σώμα ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα και άλλους προστατευτικούς μηχανισμούς και δεύτερον, τέτοια φάρμακα διευκολύνουν την ανοχή στις παρενέργειες άλλων αντι-HPV φαρμάκων.

Κάθε μία από τις αναφερόμενες ομάδες φαρμάκων περιλαμβάνει δεκάδες φάρμακα, αλλά μόνο μερικά από αυτά, τα πιο αποτελεσματικά έναντι αυτού του παθογόνου, χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων.

Αντιιικοί παράγοντες

Όπως είναι γνωστό, μετά τη μόλυνση του οργανισμού, ο HPV διεισδύει στα κύτταρα (επιδερμίδα, στοματικό βλεννογόνο, γεννητικά όργανα στις γυναίκες), όπου διεγείρει τη διαίρεση την κατάλληλη στιγμή. Μαζί με το γενετικό υλικό του κυττάρου, το γονιδίωμα του ιού διπλασιάζεται αρκετές φορές, γι' αυτό και ο σχηματισμός θηλωμάτων ή κονδυλωμάτων είναι τόσο ευεργετικός για το παθογόνο. Ωστόσο, υπάρχει ένα φάρμακο που μπορεί να επιβραδύνει την αναπαραγωγή και τη δραστηριότητά του στο κύτταρο - όλα τα φάρμακα αυτής της ομάδας ανήκουν σε αντιιικούς παράγοντες:

  1. Ένα αντιικό φάρμακο με ισχυρή ανοσοδιεγερτική δράση. Αυτό το γεγονός έχει γίνει ο λόγος που σχεδόν οποιαδήποτε θεραπεία της λοίμωξης από τον HPV είναι αδύνατη χωρίς αυτό το φάρμακο - χονδρικά μιλώντας, πίνοντας ένα δισκίο, μπορείτε να πάρετε δύο φάρμακα ταυτόχρονα. Η θεραπεία της λοίμωξης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων σε γυναίκες με αυτό το φάρμακο είναι πολύ δημοφιλής, ειδικά με την παρουσία ογκογόνων στελεχών του ιού. Θα πρέπει να παίρνετε 2 ταμπλέτες την ημέρα για 2-4 εβδομάδες, μετά από τις οποίες θα πρέπει να κάνετε ένα διάλειμμα τουλάχιστον ενός μήνα.
  2. Ένα ενεργό αντιικό φάρμακο με έντονο ανοσοτροποποιητικό αποτέλεσμα (σε αντίθεση με το προηγούμενο φάρμακο, το οποίο έχει διεγερτική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα). Διατίθεται με τη μορφή δισκίων και καψουλών και συχνά συνιστάται από ειδικούς για τη θεραπεία διαφόρων ιογενών ασθενειών - από τη γρίπη μέχρι τον έρπητα. Για να είναι αποτελεσματική η θεραπεία με το φάρμακο, είναι προτιμότερο να λαμβάνετε διπλή δόση του φαρμάκου (8 δισκία) την πρώτη ημέρα του μαθήματος και στη συνέχεια να παίρνετε 4 δισκία την ημέρα για 5-7 ημέρες.

Πολλοί ειδικοί επισημαίνουν ότι η χρήση αντιιικών φαρμάκων από μόνη της δεν αρκεί για την εξάλειψη του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων από τον οργανισμό. Είναι πολύ σημαντικό να τονωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα και να ομαλοποιηθεί η λειτουργία της άμυνας του οργανισμού - σε αυτή την περίπτωση, οι πιθανότητες να νικήσουμε εντελώς τον HPV αυξάνονται σημαντικά.

Ανοσοδιεγερτικά και ανοσοτροποποιητικά φάρμακα

Μετά τη μόλυνση, το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα εμποδίζει τον πολλαπλασιασμό και την εξάπλωση του ιού, αλλά ο HPV έχει την ικανότητα να «κρύβεται» στα κύτταρα και να παραμένει ανενεργός εκεί για χρόνια. Και μόλις το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίσει να εξασθενεί λόγω ορισμένων παραγόντων, το παθογόνο ενεργό και οδηγεί στην ανάπτυξη νεοπλασμάτων - θηλωμάτων, κονδυλωμάτων, διαβρώσεων στις γυναίκες. Εάν ο γιατρός διαπιστώσει ότι η αιτία της ανάπτυξης τέτοιων σχηματισμών έγκειται στη μείωση της δραστηριότητας του ανοσοποιητικού συστήματος και εξακολουθεί να είναι σε χαμηλό επίπεδο, μπορεί να χρησιμοποιήσει χάπια συνταγογραφεί ανοσοδιεγερτικά αποτελέσματα.

Σύμφωνα με την ιατρική ορολογία, η γραμμή μεταξύ διεγερτικών και ρυθμιστών του ανοσοποιητικού συστήματος είναι αρκετά σαφής - ορισμένοι ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα, άλλοι απλώς βελτιώνουν και ομαλοποιούν τη λειτουργία του. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, είναι πολύ δύσκολο να πούμε κατηγορηματικά ποιο φάρμακο είναι καθαρό διεγερτικό και ποιο ανοσοτροποποιητικό. Ως εκ τούτου, ορισμένοι ειδικοί συνδυάζουν αυτά τα φάρμακα σε μια ομάδα φαρμάκων που βελτιώνουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος:

  1. Ανοσοδιεγερτικό φάρμακο, τα δραστικά συστατικά του οποίου είναι συστατικά ριβοσωμάτων (ειδικά ενδοκυτταρικά σώματα). Το φάρμακο δεν ενεργοποιεί ειδικά το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά αυξάνει τη δραστηριότητα των λεμφοκυττάρων, των μακροφάγων, των φυσικών φονικών κυττάρων και άλλων κυττάρων της κεντρικής ένωσης του ανοσοποιητικού συστήματος. Ως αποτέλεσμα, το σώμα αρχίζει να καταπολεμά τα βακτήρια και τους ιούς και διεγείρεται η αντικαρκινική ανοσία. Πρέπει να παίρνετε το φάρμακο σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού σας - συνήθως 0, 75 mg (3 ή 1 δισκίο) την ημέρα για 3 εβδομάδες.
  2. Ένα ανοσοδιεγερτικό που βασίζεται σε συστατικά του κυτταρικού τοιχώματος ορισμένων τύπων βακτηρίων. Έχει πολύ χαμηλή τοξικότητα και επομένως λίγες παρενέργειες. Αυξάνει την αντίσταση του οργανισμού σε βακτήρια, μύκητες και ιούς, συμπεριλαμβανομένων των ιών των ανθρωπίνων θηλωμάτων. Πρέπει να παίρνετε 2 δισκία κάτω από τη γλώσσα μία φορά την ημέρα για 10 ημέρες.
  3. Ανοσορυθμιστές φυσικής προέλευσης, με βάση την Echinacea purpurea, της οποίας οι ανοσοδιεγερτικές ιδιότητες είναι γνωστές από καιρό. Τα δισκία του ενός προϊόντος περιέχουν 0, 2 γραμμάρια ξηρού εκχυλίσματος του βοτάνου εχινάκειας, ενώ το άλλο περιέχει 0, 8 γραμμάρια απλά αποξηραμένα και θρυμματισμένα βότανα. Επομένως, το πρώτο δισκίο θα πρέπει να λαμβάνεται 1 δισκίο τρεις φορές την ημέρα για μια εβδομάδα και το δεύτερο πρέπει να λαμβάνεται ένα δισκίο τέσσερις φορές την ημέρα για δύο έως οκτώ εβδομάδες.

Τα ανοσοδιεγερτικά και άλλα φάρμακα που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα σπάνια οδηγούν στην εξάλειψη των κονδυλωμάτων ή των θηλωμάτων όταν χρησιμοποιούνται μόνο αυτά τα φάρμακα. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούνται για την πρόληψη υποτροπών μετά την αφαίρεση όγκων από το σώμα ή ως μέρος σύνθετης θεραπείας.

Συμπλέγματα βιταμινών και μετάλλων

Ούτε η καταπολέμηση του ιού ούτε η ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος μπορεί να συμβεί πλήρως εάν ο ανθρώπινος οργανισμός δεν εφοδιάζεται με όλες τις απαραίτητες βιταμίνες και μικροστοιχεία. Για το λόγο αυτό, η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών συνταγογραφεί ειδικά σύμπλοκα κατά τη θεραπεία της μόλυνσης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων.

Η λήψη βιταμινών μπορεί από μόνη της να ομαλοποιήσει τη λειτουργία της άμυνας του οργανισμού - πολύ συχνά είναι η έλλειψη θρεπτικών συστατικών που οδηγεί σε εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος. Επιπλέον, ορισμένα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των θηλωμάτων και των κονδυλωμάτων μπορεί να έχουν παρενέργειες που μετριάζονται από τις ευεργετικές επιδράσεις των βιταμινών.