κρεατοελλιά

Οι κονδυλωμάτων είναι καλοήθη νεοπλάσματα κακής αισθητικής που εμφανίζονται στο δέρμα όταν μολύνονται με τον ανθρώπινο ιό θηλώματος. Όταν ο ιός διεισδύει στα ανώτερα στρώματα της επιδερμίδας, προκαλεί τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων του, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση κονδυλωμάτων διαφόρων σχημάτων, μεγεθών και χρωμάτων.

Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος μολύνει περίπου το 80% των ανθρώπων στον πλανήτη και δεν γνωρίζει κάθε ασθενής τη διάγνωσή του επειδή ο HPV είναι ασυμπτωματικός στις περισσότερες περιπτώσεις.

Τύποι κονδυλωμάτων

Υπάρχουν διάφοροι τύποι κονδυλωμάτων, ανάλογα με τη θέση τους στο σώμα, το χρώμα, το μέγεθος, το σχήμα και τον τύπο του παθογόνου.

Κοινή ή χυδαία κονδυλώματα

Τις περισσότερες φορές, η εμφάνισή τους δεν εξαρτάται από την ηλικία ή το φύλο του ασθενούς. Βρίσκονται στα χέρια, μεταξύ των δακτύλων, στο πίσω μέρος των παλάμων (λιγότερο συχνά στις ίδιες τις παλάμες). Οι χυδαίοι ακροχορδώνες έχουν ακανόνιστο ή στρογγυλό σχήμα και συνήθως δεν είναι πολύ εμφανείς στο δέρμα λόγω του ροζ χρώματος της σάρκας τους. Το μέγεθος κυμαίνεται μεταξύ 1 και 3 mm. Με παρατεταμένη λοίμωξη και έλλειψη θεραπείας, ομάδες νεοπλασμάτων μπορούν να εμφανιστούν στην πληγείσα περιοχή.

Επίπεδα κονδυλώματα

Τα νεοπλάσματα αυτού του τύπου είναι πιο συνηθισμένα σε παιδιά και εφήβους, επομένως το μεσαίο τους όνομα είναι νεανικά κονδυλώματα. Είναι οζίδια σάρκας ή ανοιχτό καφέ χρώματος, ωοειδές ή στρογγυλό, με λεία επιφάνεια που υψώνεται ελαφρώς πάνω από το δέρμα. Κυρίως εντοπίζεται στο δέρμα του προσώπου, του λαιμού, των βραχιόνων και του άνω σώματος.

Πελματιαία κονδυλώματα

Αυτός ο τύπος κονδυλώματος εμφανίζεται αποκλειστικά στο δέρμα των ποδιών, γι 'αυτό πήρε το όνομά του. Είναι μια τραχιά ανάπτυξη με ένα κερατινοποιημένο στρώμα δέρματος ή μια ομάδα τέτοιων αναπτύξεων. Το δέρμα γύρω από τα πελματιαία κονδυλώματα χάνει το φυσικό του χρώμα και γίνεται γκρι-κίτρινο. Η επιφάνεια του κονδυλώματος γίνεται σκληρή και αρχίζει να πιέζει σε υγιή ιστό, προκαλώντας σοβαρή δυσφορία.

Κρεμαστά κονδυλώματα

Η ιδιαιτερότητα αυτού του τύπου είναι η παρουσία μιας στενής άρθρωσης με την επιφάνεια του δέρματος, τα λεγόμενα "πόδια". Τα κονδυλώματα που γέρνουν μπορεί να είναι επιμήκη, στρογγυλά ή ακανόνιστα, ροζ ή κοκκινωπά. Τέτοια κονδυλώματα εντοπίζονται σε γυναίκες στο λαιμό, το πρόσωπο, τις μασχάλες και κάτω από το στήθος. Συχνά, η εμφάνιση πολλών κρεμασμένων κονδυλωμάτων σηματοδοτεί μια απότομη μείωση της ανοσοποιητικής κατάστασης του σώματος.

Γεροντικά κονδυλώματα

Τα κονδυλώματα αυτού του τύπου είναι πιο πιθανό να επηρεάσουν το δέρμα των ηλικιωμένων. Είναι επίσης γνωστοί ως σμηγματορροϊκά κονδυλώματα ή κερατόματα. Αναπτύσσονται από τα κύτταρα της επιδερμίδας λόγω αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία και επιδείνωσης του μεταβολισμού και συχνά εμπλέκουν το άνω μέρος των τριχοθυλακίων. Τα κερατόματα έχουν στρογγυλό σχήμα, καλά καθορισμένα σύνορα που εντοπίζονται στο τριχωτό της κεφαλής ή στο πρόσωπο. Το μέγεθος κυμαίνεται από μερικά χιλιοστά έως 4-5 εκατοστά.

Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων

Τα κονδυλώματα ή τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων είναι ο πιο δυσάρεστος και επώδυνος τύπος νεοπλάσματος. Προκαλούνται από τους ανθρώπινους ιού θηλώματος τύπους 6 και 11. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων επηρεάζουν το δέρμα δίπλα στους βλεννογόνους: στα χείλη και τα βλέφαρα. στη γεννητική περιοχή της ουρήθρας, του πρωκτού.

Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων έχουν δομή οζώδους ανάπτυξης που συχνά συγκρίνεται με το κουνουπίδι ή το cockscomb. Τα κονδυλώματα συνδέονται στην επιφάνεια του δέρματος με ένα λεπτό "πόδι". Λόγω του εντοπισμού του σε περιοχές του σώματος που είναι επιρρεπείς σε μηχανικό ερεθισμό, υπάρχει υψηλός βαθμός βλάβης των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων και των παρακείμενων ιστών, μόλυνση και ανάπτυξη μιας φλεγμονώδους διαδικασίας με το σχηματισμό εξιδρώματος ή πυώδους εκκένωσης.

Αιτίες κονδυλωμάτων

Η αυξημένη δραστηριότητα του ιού του ανθρώπινου θηλώματος στο σώμα οδηγεί στην εμφάνιση κονδυλωμάτων. Η λοίμωξη συμβαίνει μέσω επαφής και καθημερινής ζωής: με επαφή, χειραψία, γενικά αντικείμενα και σε δημόσιους χώρους, εάν δεν τηρείται η προσωπική υγιεινή. Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων μεταδίδονται σεξουαλικά.

Ο ιός εισέρχεται στην ενεργό του μορφή όταν παράγοντες όπως:

• σοβαρό ή χρόνιο στρες;
• μεταδιδόμενες μολυσματικές ασθένειες.
• μειωμένη ανοσία.
• ορμονικές διαταραχές, εσφαλμένος μεταβολισμός;
• υπερβολική εφίδρωση
• τραύμα δέρματος και μικροτραύμα;
• φορά ρούχα και παπούτσια κατασκευασμένα από αφύσικα υλικά.

Εάν η ασθένεια είναι ασυμπτωματική, μπορεί να διαγνωστεί μόνο με εργαστηριακά μέσα.

Κονδυλώματα σε ενήλικες

Τα θηλώματα ή τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν σε οποιαδήποτε ηλικία. Ταυτόχρονα, το φύλο δεν παίζει ιδιαίτερο ρόλο - τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες είναι επιρρεπείς στον HPV. Ταυτόχρονα, ο κίνδυνος εμφάνισης κονδυλωμάτων στις γυναίκες είναι υψηλότερος, καθώς η ασυλία τους συχνά εξασθενεί λόγω των επιπέδων ορμονών, της εγκυμοσύνης και της παιδικής διατροφής. Επίσης, λόγω των ιδιαιτεροτήτων της ανατομικής δομής, οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων, ειδικά των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων, που αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.

Στους άνδρες, οι κονδυλωμάτων εμφανίζονται μόνο με απότομη μείωση της ανοσίας, κάτι που δεν είναι τόσο συνηθισμένο στο ισχυρότερο σεξ. Ταυτόχρονα, οι άνδρες είναι εξαιρετικά σπάνια φορείς HPV 16 και 18 τύπων, που προκαλούν την ανάπτυξη ογκολογικών ασθενειών.

Κονδυλώματα σε παιδιά

Τα κονδυλώματα είναι κοινά σε παιδιά και εφήβους επειδή η ασυλία τους δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως και επομένως μπορούν εύκολα να μολυνθούν με ιό θηλώματος. Ένας σημαντικός ρόλος διαδραματίζεται από το γεγονός ότι τα παιδιά που φοιτούν σε νηπιαγωγεία και σχολεία, κατά κανόνα, υποφέρουν από αυξημένες καταστάσεις άγχους, γεγονός που έχει αρνητική επίδραση στην άμυνα του σώματος. Εκτός από τη μέθοδο λοίμωξης οικιακής επαφής, είναι επίσης δυνατή η ενδομήτρια μόλυνση από τη μητέρα.

Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά θα αναπτύξουν χυδαία, νεανικά ή πελματιαία κονδυλώματα, ενώ τα νεανικά κονδυλώματα θα εξαφανιστούν μόνοι τους μεταξύ των ηλικιών 14 και 18.

Θεραπεία κονδυλωμάτων

Κατά τη θεραπεία των κονδυλωμάτων, πρέπει να είναι σαφές ότι είναι αδύνατο να αφαιρεθεί πλήρως το παθογόνο - ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος - από το σώμα. Μόλις βρεθεί στο σώμα, παραμένει στο σώμα για πάντα, αλλά η υγιής ανοσία μπορεί να το διατηρήσει υπό έλεγχο και να ελαχιστοποιήσει τις εκδηλώσεις της ζωτικής του δραστηριότητας.

Το γεγονός ότι εμφανίζονται κονδυλώματα υποδηλώνει μείωση της ανοσοποιητικής κατάστασης του σώματος. Ως εκ τούτου, τα μέτρα για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος πρέπει να περιλαμβάνονται στη θεραπεία HPV. Εάν μειωθεί η αμυντική αντίδραση του σώματος, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα υποτροπής παρά την επιτυχή απομάκρυνση των κονδυλωμάτων. Ωστόσο, σε άτομα με ισχυρή ανοσία, τα κονδυλώματα μπορούν να εξαφανιστούν μόνοι τους.

Η θεραπεία πρέπει να επιλέγεται μετά από ενδελεχή εξέταση από αρμόδιο γιατρό. Η αυτοθεραπεία είναι απαράδεκτη επειδή ο λαός δεν μπορεί να διακρίνει έναν κονδυλώματος από ένα κακόηθες νεόπλασμα. Το ζήτημα της αφαίρεσης ενόςκονδυλώματοςαποφασίζεται επίσης από έναν ειδικό - ένα τραυματισμένο νεόπλασμα μπορεί να εκφυλιστεί από καλοήθη σε κακοήθη.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να απαλλαγείτε από κονδυλώματα.

1. Cryodestruction (κατάψυξη με υγρό άζωτο). Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για κονδυλώματα. Το νεόπλασμα εκτίθεται σε υγρό άζωτο για 10 έως 30 δευτερόλεπτα. Αυτή η μέθοδος είναι καλή για το μικρό σας τραύμα: χρειάζονται 1 έως 5 συνεδρίες για την πλήρη αφαίρεση του κονδυλώματος.
2. Πήξη λέιζερ (αφαίρεση λέιζερ). Το νεόπλασμα αφαιρείται εν μέρει υπό τοπική αναισθησία. Ένα αυλάκι παραμένει στη θέση του κονδυλώματος, το οποίο εξαφανίζεται μετά από περίπου ένα μήνα.
3. Ηλεκτροπηξία (αφαίρεση μέσω ηλεκτρικής ενέργειας). Ο κονδυλώνας αφαιρείται με λεπτό μεταλλικό βρόχο χρησιμοποιώντας ρεύμα υψηλής συχνότητας. Αυτή η μέθοδος χαρακτηρίζεται από μη αιμορραγία και επιπλέον απολύμανση ιστών. Ο νεοπλασματικός ιστός παραμένει άθικτος και μπορεί να σταλεί για ιστολογική εξέταση. Τα ίχνη χειραγώγησης εξαφανίζονται μέσα σε μια εβδομάδα.
4. Χειρουργική αφαίρεση. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται μόνο σε ακραίες περιπτώσεις, όταν τα νεοπλάσματα είναι πολύ μεγάλα ή ομαδοποιούνται σε ένα μόνο όμιλο. Όπως συμβαίνει με τη συμβατική χειρουργική επέμβαση, το κονδυλώματος αφαιρείται με νυστέρι με τοπική αναισθησία. Το αφαιρεθέν υλικό αποστέλλεται για ιστολογική εξέταση. Η παρουσία ουλών στο σημείο της εκτομής εξαρτάται από την ικανότητα του χειρουργού να εφαρμόζει τις ραφές.
5. Μια μέθοδος χημικής επίθεσης στην οποία χρησιμοποιούνται διάφορα οξέα ή βάσεις. Αυτή η μέθοδος είναι η πιο επώδυνη, τραυματική και επικίνδυνη καθώς ο κίνδυνος δευτερογενούς λοίμωξης ιστού στο σημείο έκθεσης είναι εξαιρετικά υψηλός. Όταν αποφασίζετε για τη χρήση του, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι μπορείτε να δράσετε μόνο στον ίδιο τον κονδυλώματος χωρίς να επηρεάσετε το κοντινό δέρμα.

Φάρμακα για τη θεραπεία κονδυλωμάτων

Τοπικές θεραπείες χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των κονδυλωμάτων, αλλά η αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται από την ηλικία του νεοπλάσματος - όσο πιο φρέσκο ​​είναι το κονδυλώματος, τόσο πιο πιθανό θα αφαιρεθεί και η ασυλία του ασθενούς.

Πριν χρησιμοποιήσετε τοπικά φάρμακα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο και να κάνετε εξετάσεις για να προσδιορίσετε τη φύση του νεοπλάσματος, καθώς η έκθεση στα φάρμακα μπορεί να προκαλέσει εκφύλιση των κυττάρων των κονδυλωμάτων σε κακοήθη κύτταρα.

Μη παραδοσιακές μέθοδοι αντιμετώπισης κονδυλωμάτων

Χρησιμοποιήστε

συνταγές για την παραδοσιακή ιατρική:

• σκόρδο;
• τόξο;
• celandine;
• γαλακτοκομικά;
• σκουλήκι;
• λάδι λιναριού.

Η παραδοσιακή ιατρική, αφού συμβουλευτείτε το γιατρό σας, είναι μια καλή προσθήκη στη γενική θεραπεία.

Πρόληψη κονδυλωμάτων

Η καλύτερη πρόληψη της εμφάνισης κονδυλωμάτων είναι η απαγόρευση συμμόρφωσης με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής: έγκαιρο πλύσιμο των χεριών, χρήση αξεσουάρ προσωπικού μανικιούρ, πετσέτες, πετσέτες, παπούτσια. Δεν πρέπει να πηγαίνετε χωρίς παπούτσια στην πισίνα, κοινόχρηστα ντους, μπάνια και σάουνες. Ακόμα και σε ξενοδοχεία, αξίζει να φέρετε αντισηπτικά για τη θεραπεία μπάνιου. Παράλληλα, είναι απαραίτητο να ενισχυθεί το ανοσοποιητικό σύστημα και να δοθεί προσοχή στη γενική κατάσταση της υγείας.