Περισσότερο από το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι γνωστό ότι είναι φορείς μόλυνσης από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων. Μεταδίδεται κυρίως με την επαφή. Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) στο φόντο ενός εξασθενημένου ανοσοποιητικού συστήματος εκδηλώνεται με τη μορφή χαρακτηριστικών νεοπλασμάτων στο δέρμα ή στους βλεννογόνους. Σε σπάνιες περιπτώσεις, τα κύτταρα τέτοιων αναπτύξεων εκφυλίζονται σε κακοήθη.
Τι είναι ο HPV
Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων είναι ένας από τους τύπους μολυσματικής παθολογίας που προκαλεί την εμφάνιση νεοπλασμάτων στο σώμα. Οι αυξήσεις σχηματίζονται από τον επιθηλιακό ιστό. Ο ιός μολύνει το σώμα ανθρώπων κάθε ηλικίας και φύλου.
Ο HPV μπορεί να μεταδοθεί μέσω της επαφής με ένα μολυσμένο άτομο, μέσω της χρήσης οικιακών ειδών, στη μήτρα ή κατά τη διάρκεια του τοκετού.
Ο εμβολιασμός γίνεται πριν ξεκινήσει η σεξουαλική δραστηριότητα για την πρόληψη του HPV και ο έλεγχος της σεξουαλικής δραστηριότητας και η προσωπική υγιεινή ενδείκνυνται στην ενήλικη ζωή.
Για θεραπεία, συνταγογραφούνται αντιιικά, ανοσοτροποποιητικά φάρμακα. Οι υπάρχουσες δερματικές αυξήσεις αφαιρούνται.
Υπάρχουν περισσότεροι από 100 τύποι HPV. Οι περισσότεροι ιοί δεν αποτελούν απειλή για τη ζωή και την υγεία του ανθρώπου, αλλά επηρεάζουν μόνο τη βασική στιβάδα του χορίου. Ο HPV εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα και παρεμβαίνει στην κυτταρική διαίρεση, γεγονός που οδηγεί στην εμφάνιση κονδυλωμάτων.
Με τη μόλυνση από HPV, το κύριο πράγμα είναι να προσδιοριστεί ο τύπος του ιού, καθώς τα μη ογκογόνα στελέχη δεν αποτελούν απειλή για τον άνθρωπο, διαταράσσουν μόνο την εμφάνιση, εάν, όταν ενεργοποιηθούν, οδηγήσουν στο σχηματισμό θηλωμάτων στο σώμα.
Τα ογκογόνα παθογόνα είναι επικίνδυνα για την ανάπτυξη κακοήθων νεοπλασμάτων.
Ο μόνος τρόπος για να μην μολυνθείτε από έναν τέτοιο ιό θηλώματος και να αποτρέψετε τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας είναι ο εμβολιασμός.
Το εμβόλιο χορηγείται σε κορίτσια και κορίτσια πριν από την έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας.
Οι ογκογόνοι ιοί είναι ιοί που προσβάλλουν τα γεννητικά όργανα γυναικών ή ανδρών. Στην πρώτη περίπτωση, ο ιός των θηλωμάτων, που εκδηλώνεται με τη μορφή κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων, προκαλεί καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή προκαλεί την εμφάνιση κακοήθους όγκου στη μήτρα.
στατιστική
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, η συχνότητα του HPV στον κόσμο διαγιγνώσκεται σε 15-50 άτομα ανά 100. 000 άτομα. Περίπου το 60% των ανθρώπων είναι φορείς του ιού. Το 30% των μολυσμένων δεν υποψιάζεται καν ότι έχει κάποια επικίνδυνη ασθένεια.
Οι νέοι μεταξύ 18 και 28 ετών έχουν περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν από ιογενή λοίμωξη. Τα έφηβα κορίτσια αντιπροσωπεύουν περίπου το 82% της ενεργού σεξουαλικής ζωής.
Στο 93% των περιπτώσεων επιβεβαιωμένου καρκίνου που προσβάλλει τον πρωκτό ή τα γεννητικά όργανα, ανιχνεύεται ο ιός των θηλωμάτων. Επιπλέον, στο 60% των περιπτώσεων, η μόλυνση εμφανίζεται μέσω τυχαίας σεξουαλικής επαφής.
Ο τύπος 16 του HPV προκαλεί καρκίνο στο 41-54% των ανθρώπων.
Οι στατιστικές επιβεβαιώνουν επίσης ότι το 90% των γυναικών μπορεί να είναι φορείς ενεργού HPV, αλλά μόνο το 20% των ασθενών διαγιγνώσκεται με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας μετά από 5 χρόνια.
Στο 90% του πληθυσμού με ιό των θηλωμάτων ανιχνεύονται 11 και 6 είδη που ανήκουν στην ομάδα των χαμηλού κινδύνου.
Επιπλέον, στο 95% περίπου των περιπτώσεων, οι ειδικοί σημειώνουν την ανεξάρτητη απόρριψη του οργανισμού από τον ιό για περίπου 2 χρόνια.
συμπτώματα
Ο ιός των θηλωμάτων εκδηλώνεται στο σώμα σε περιπτώσεις όπου η έκθεση σε εξωτερικούς ή εσωτερικούς παράγοντες έχει οδηγήσει σε μείωση της ανοσίας. Η φύση της κλινικής εικόνας κατά τη μόλυνση με HPV εξαρτάται από το φορτίο του τελευταίου και τον εντοπισμό των νεοπλασμάτων.
Από τις πιο κοινές μορφές του ιού των θηλωμάτων ξεχωρίζουν τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων. Χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
- απαλό ροζ χρώμα?
- η παρουσία ενός λεπτού ποδιού, με το οποίο το κονδύλιο είναι προσκολλημένο στο σώμα.
Όταν εμφανίζονται κονδυλώματα, εκκρίνεται ένα υγρό με δυσάρεστη οσμή. Τα νεοπλάσματα αυτού του τύπου αναπτύσσονται ανώδυνα.
Η κύρια περιοχή εντοπισμού των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι το περίνεο. Με βλάβες των γεννητικών οργάνων, οι ασθενείς ανησυχούν για φαγούρα και κάψιμο.
Η μόλυνση του βλεννογόνου του λάρυγγα οδηγεί στην εμφάνιση επίπεδων θηλωμάτων στην επιφάνειά του. Η ανάπτυξη αυτής της μορφής παθολογίας συνοδεύεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:
- κοπιαστική αναπνοή?
- δυσκολία στην κατάποση?
- βραχνή φωνή;
- επίμονος βήχας.
Τα θηλώματα, που εντοπίζονται στη βλεννογόνο μεμβράνη του λάρυγγα, τείνουν να αναπτύσσονται γρήγορα, γεγονός που οδηγεί σε ασφυξία (ασφυξία).
Οι ιογενείς λοιμώξεις εκδηλώνονται επίσης με τη μορφή:
- Χυδαία κονδυλώματα. Εμφανίζεται λόγω κακής υγιεινής. Το σώμα συχνά καταστέλλει τη δραστηριότητα αυτού του τύπου ιού.
- επίπεδες μυρμηγκιές. Οι αναπτύξεις είναι μικρές νέες αναπτύξεις, διαμέτρου έως 3 mm. Εντοπίζεται συχνότερα στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού.
Ο ιός των θηλωμάτων τύπου 18 θεωρείται επικίνδυνος. Αναπτύσσεται στα γεννητικά όργανα τόσο των ανδρών όσο και των γυναικών, προκαλώντας την εμφάνιση πολλών νεοπλασμάτων στην επιφάνεια του βλεννογόνου.
Ο αιτιολογικός παράγοντας αυτού του είδους, στο πλαίσιο της εξασθενημένης ανοσίας, εξαπλώνεται γρήγορα σε όλο το σώμα και επηρεάζει τις εσωτερικές δομές. Επιπλέον, ο HPV 18 είναι επιρρεπής σε κακοήθεια.
Η ήττα των γυναικείων γεννητικών οργάνων με τον ιό των θηλωμάτων προκαλεί την εμφάνιση αιμορραγίας που δεν σχετίζεται με την έμμηνο ρύση. Η μόλυνση συχνά διεισδύει στην κοιλότητα της μήτρας και συμβάλλει στον εκφυλισμό των τοπικών κυττάρων. Περίπου το 98% των γυναικών με καρκίνο της αναπαραγωγής θα αναπτύξουν κακοήθεια ως αποτέλεσμα της έκθεσης στον HPV.
Πώς μεταδίδεται
Η μόλυνση με τον ιό των θηλωμάτων συμβαίνει με τον ακόλουθο τρόπο:
- Πάνω απόοικιακά είδη. Η χρήση χτενών, πετσετών, παντόφλων ή ρούχων ατόμου που είναι φορέας της λοίμωξης συμβάλλει στην εξάπλωση του ιού των θηλωμάτων.
- Στοαπευθείας επαφή. Αυτό ισχύει και για περιπτώσεις σεξουαλικής οικειότητας. Η πιθανότητα μόλυνσης παραμένει ακόμη και όταν χρησιμοποιείτε προφυλακτικά.
- αυτόματη μόλυνση. Ο ιός μεταφέρεται από το ένα μέρος του σώματος στο άλλο.
- Από μητέρα σε παιδίμέσω του πλακούντα.
Ο ιός διεισδύει στο σώμα μέσω ανοιχτών πληγών, βλεννογόνων. Ωστόσο, η μόλυνση δεν εμφανίζεται πάντα.
Η ισχυρή ανοσία καταστέλλει τη μόλυνση και την εμποδίζει να εξαπλωθεί σε όλο το σώμα.
Η ζώνη κινδύνου για την ανάπτυξη θηλωμάτων στο σώμα περιλαμβάνει άτομα που έχουν διαγνωστεί με:
- ορμονική ανισορροπία?
- ενδοκρινικές παθολογίες;
- χρόνιες ή οξείες ασθένειες των εσωτερικών οργάνων.
- ανεπάρκεια βιταμινών?
- Εγκυμοσύνη.
Η ψυχική ή σωματική υπερκόπωση, το έντονο στρες συμβάλλουν επίσης στη μείωση της ανοσίας, γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα μόλυνσης από τον ιό των θηλωμάτων.
Πώς να απαλλαγείτε από
Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων έχει συγκεκριμένη κλινική εικόνα. Ως εκ τούτου, η θεραπεία συχνά συνταγογραφείται μόνο με βάση τα αποτελέσματα μιας εξωτερικής εξέτασης της προβληματικής περιοχής.
Η ανάγκη για επιπλέον εξέταση προκύπτει όταν υπάρχει υποψία κακοήθους φύσης του όγκου, καθώς και για τη διάκριση του HPV από τη δευτερογενή σύφιλη.
Διάγνωση του ιού των θηλωμάτων με τις ακόλουθες μεθόδους:
- να μάθωβιολογικό μυστικόο ασθενής;
- κολποσκόπηση(χρησιμοποιείται για βλάβες των γυναικείων γεννητικών οργάνων).
- κυτταρολογική καιιστολογική ανάλυσηυλικό από την επιφάνεια του κονδυλώματος.
- μέθοδος πολυμεράσηςαλυσιδωτή αντίδραση, που επιτρέπει την ανίχνευση της παρουσίας του HPV στο σώμα του ασθενούς.
- μέθοδοςπαραγωγή μικτών γενών, με τη βοήθεια του οποίου προσδιορίζεται ο βαθμός ογκογονικότητας των καρκινικών κυττάρων.
Ο HPV δεν «φοβάται» τις επιπτώσεις των σύγχρονων αντιιικών φαρμάκων. Ως εκ τούτου, ο στόχος της θεραπείας είναι να εξαλειφθούν τα εξωτερικά σημάδια μόλυνσης.
Η συντηρητική θεραπεία συνταγογραφείται όταν:
- χωρίς κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων?
- Το χρώμα και το μέγεθος του θηλώματος παραμένουν αμετάβλητα.
- ο αριθμός των αυξήσεων δεν αυξάνεται.
Συνιστάται η καταπολέμηση των εκδηλώσεων του ιού με τη βοήθεια τοπικών σκευασμάτων.
Ταυτόχρονα με την τοπική θεραπεία των κονδυλωμάτων, συνιστάται η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ανοσορυθμιστές ή σύμπλοκα βιταμινών είναι κατάλληλα για αυτό.
Όσον αφορά τα κονδυλώματα και τα θηλώματα των γεννητικών οργάνων, επιρρεπή σε αναγέννηση, πραγματοποιούνται άλλοι χειρισμοί:
- πήξη με λέιζερ. Η μέθοδος θεωρείται ασφαλής για τον οργανισμό. Η δέσμη λέιζερ, η οποία εστιάζεται στενά στο θηλώμα, καίει τον ιστό του σε στρώματα. Μετά τη διαδικασία, δεν υπάρχει αιμορραγία και άλλα δυσάρεστα φαινόμενα στην περιοχή θεραπείας.
- κρυοκαταστροφή. Η διαδικασία περιλαμβάνει τη θεραπεία νεοπλασμάτων με υγρό άζωτο. Η ουσία παγώνει τον ιστό ανάπτυξης και το θηλώμα πέφτει.
- χειρουργική αφαίρεση. Διενεργείται σε περιπτώσεις που διαγιγνώσκεται υψηλή ογκογονικότητα του νεοπλάσματος.
Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων συχνά δεν αποτελεί απειλή, αλλά προκαλεί την εμφάνιση κονδυλωμάτων και άλλων νεοπλασμάτων στο σώμα. Ορισμένες από αυτές τις αναπτύξεις είναι επιρρεπείς σε αναγέννηση, επομένως οι ασθενείς με τέτοια θηλώματα θα πρέπει να εξετάζονται τακτικά από γιατρό.