Το Papilloma είναι ένα καλοήθη νεόπλασμα του δέρματος, το χαρακτηριστικό του οποίου είναι μια θηλώδης βάση από συνδετικό ιστό, η οποία καλύπτεται με επιθήλιο στην κορυφή. Τα θηλώματα εμφανίζονται σε ανθρώπους σε διάφορες περιοχές του σώματος (στο δέρμα, στους βλεννογόνους, στα εσωτερικά όργανα και σε άλλες θέσεις) και στα περισσότερα ζώα.
Τα θηλώματα αναπτύσσονται από το μεταβατικό ή επίπεδο επιθήλιο με τη μορφή μαλακών, πυκνών σχηματισμών στο λεγόμενο πεντάλ. Το μέγεθος αυτών των σχηματισμών κυμαίνεται συνήθως από 1 έως 2 cm σε διάμετρο και η εξωτερική τους επιφάνεια έχει λευκή ή βρώμικη καφέ απόχρωση. Μερικές φορές τα θηλώματα αναπτύσσονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις και γίνονται σαν κουνουπίδι ή χτένα κόκορας.
Τα θηλώματα αφαιρούνται για αισθητικούς λόγους όταν εμφανίζονται σε ορατές περιοχές του σώματος - στο λαιμό, στα χέρια και στο πρόσωπο. Ωστόσο, εάν εμφανίζονται σε πολλές περιοχές της βλεννογόνου μεμβράνης, π. χ. Β. Στον λάρυγγα, μπορεί να προκληθούν διαταραχές αδυναμίας που απειλούν τη ζωή του ασθενούς. Στην περίπτωση του λάρυγγα, ένα θηλώμα μπορεί να φράξει τους αεραγωγούς και να προκαλέσει προβλήματα με τη φωνή ή την αδυναμία φυσικής αναπνοής. Στην περίπτωση της ουροδόχου κύστης, τα θηλώματα προκαλούν αιματουρία. Εάν σχηματιστούν αρκετά θηλώματα στο σώμα, αυτό υποδηλώνει την έναρξη της θηλώματος.
Αιτιολογία των θηλωμάτων
Η εμφάνιση θηλωμάτων προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από ιογενή λοίμωξη - τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) - αν και τα θηλώματα μπορεί μερικές φορές να είναι συγγενή ή επιπλοκές φλεγμονωδών ασθενειών.
Όταν ο HPV μπαίνει στο ανθρώπινο σώμα, η δραστηριότητά του αρχίζει συνήθως να εκδηλώνεται μετά από πολύ καιρό. Συχνά μερικοί προκαλούντες παράγοντες συμβάλλουν στην ενεργοποίηση του ιού του θηλώματος, ως αποτέλεσμα του οποίου εμφανίζονται μαλακά νεοπλάσματα στο δέρμα ή στους βλεννογόνους. Οι κύριοι παράγοντες που προκαλούν θηλώματα είναι το άγχος, η μειωμένη ανοσία, η εξασθένιση του σώματος λόγω θεραπείας, η έλλειψη βιταμινών στο σώμα, η βλάβη του δέρματος.
Βασικά, οι άνθρωποι είναι σεξουαλικά μολυσμένοι με ιό θηλώματος. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης πιθανές περιπτώσεις εγχώριων λοιμώξεων με πολύ χαμηλή ανοσία ή παρουσία κατεστραμμένων περιοχών του δέρματος στο σώμα που μπορεί να έρθουν σε επαφή με φορέα HPV. Η εμφάνιση θηλωμάτων υποδηλώνει την ενεργοποίηση του ιού που υπάρχει, κάτι που είναι εξίσου δυνατό για γυναίκες και άνδρες. Ένα μωρό μπορεί να μολυνθεί με αυτόν τον ιό ενώ περνά από το κανάλι γέννησης μιας μολυσμένης μητέρας.
Ταξινόμηση των εκδηλώσεων HPV
Ο ιός του ανθρώπινου θηλώματος, που μολύνει τους βλεννογόνους και το δέρμα, μπορεί να χωριστεί στις ακόλουθες μορφές:
- κλινική μορφή που μπορεί να βρεθεί κατά τη διάρκεια ρουτίνας εξέτασης: κονδυλώματα γεννητικών οργάνων, θηλωμάτων και θηλών, εξωφυτικά κονδυλώματα, καθώς και τραχηλίτιδα και διάβρωση του τραχήλου της μήτρας στις γυναίκες.
- υποκλινική μορφή στην οποία οι σχηματισμοί δεν έχουν συμπτώματα, δεν είναι ορατοί και μπορούν να ανιχνευθούν μόνο κατά την ενδοσκόπηση: αντιστρεπτικοί σχηματισμοί (που αναπτύσσονται στο εσωτερικό των βλεννογόνων), επίπεδα κονδυλώματα, καθώς και κονδυλώματα στον αυχενικό σωλήνα.
- λανθάνουσα μορφή, που χαρακτηρίζεται από την απουσία κλινικής και αποδεικνύεται αποκλειστικά από τα αποτελέσματα των αναλύσεων.
- γυναικεία μορφή ή αυχενική μορφή, που εκφράζεται από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή δυσπλασία σε διάφορα στάδια.
Όταν οι γυναίκες μολύνονται με πολύ ογκογόνο HPV μέσω σεξουαλικής επαφής, η πιθανότητα κακοήθειας νεοπλασίας στον αυχενικό σωλήνα αυξάνεται δραματικά. Εάν έχετε μολυνθεί με άλλους τύπους ιών, η πιθανότητα ογκολογίας δεν είναι τόσο υψηλή. Ωστόσο, ένας καρκινικός όγκος μπορεί να εμφανιστεί στο ορθό ή στοματική κοιλότητα. Οι άνδρες είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν καρκίνο από τον HPV στον πρωκτό, το πέος και το ορθό.
Τύποι και σχήματα θηλωμάτων
Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσετε σωστά τα θηλώματα που εμφανίζονται στο σώμα. Οι τύποι τους εξαρτώνται άμεσα από το στέλεχος του ιού που προκύπτει, ο οποίος, όταν εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα, συμβάλλει στη διαδικασία της υπερβολικής κυτταρικής διαίρεσης στο δέρμα και οδηγεί σε θηλώματα.
Τα στελέχη HPV μπορεί να είναι ογκογόνα και μη ογκογόνα. Υπάρχουν πολλές άλλες μη ογκογονικές ποικιλίες οι οποίες, κατά κανόνα, φέρνουν μόνο εξωτερική αισθητική δυσφορία στον ασθενή.
Μια τέτοια εκδήλωση μπορεί εύκολα να αφαιρεθεί, επιλύοντας έτσι το πρόβλημα. Αλλά εάν υπάρχουν νεοπλάσματα στην περιοχή των βλεννογόνων, τότε αυτό δείχνει σοβαρές παθολογικές διεργασίες. Μια τέτοια εξάρθρωση σημαίνει ότι ένα άτομο έχει μολυνθεί με ένα ογκογόνο στέλεχος του HPV, γι 'αυτό είναι εξαιρετικά απαραίτητη η σύνθετη αντιιική θεραπεία. Για να γίνει διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων θηλωμάτων, αρκεί απλώς να τα συγκρίνετε μεταξύ τους και να προσδιορίσετε τα διακριτικά χαρακτηριστικά ενός ή του άλλου υποείδους.
Απλά κονδυλώματα
Τα απλά θηλώματα, ή τα κονδυλώματα, είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος ιού θηλώματος, που προκαλείται ταυτόχρονα από πολλαπλά στελέχη. Αυτά τα στελέχη του HPV μεταδίδονται όχι μόνο σεξουαλικά, αλλά και μέσω της επαφής και της καθημερινής ζωής, οδηγώντας σε στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού έχουν αντιμετωπίσει τέτοιο HPV τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.
Τα απλά θηλώματα ή τα χυδαία (κοινά) κονδυλώματα είναι πιο συνηθισμένα από άλλα σημεία στα άνω άκρα, δηλαδή τα χέρια, αλλά μερικές φορές μπορούν επίσης να εμφανιστούν στο σώμα, στα πέλματα των ποδιών και των ποδιών, στις παλάμες και στα δάχτυλα. Η ιδιαιτερότητά τους είναι ότι τέτοια κονδυλώματα εμφανίζονται σε μέρη με κατεστραμμένο δέρμα λόγω της μείωσης της τοπικής ανοσίας. Τέτοια θηλώματα εμφανίζονται στην περιοχή των πέλματος των ποδιών ή των παλάμων λόγω επαφής με κακής ποιότητας χημικά οικιακής χρήσης, έντονης εφίδρωσης, διάφορων δερματικών βλαβών και δερματίτιδας.
Ο χυδαίος κονδυλώνας μοιάζει με θηλώματα νεοπλάσματα του δέρματος με διάμετρο λίγων χιλιοστών στην αρχή της νόσου. Σε αυτήν την περίπτωση, η κεφαλή των κονδυλωμάτων έχει ομοιογενή και απαλή υφή και υψώνεται πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Είναι άσχημα χρωματισμένο και οι ρίζες του φτάνουν βαθιά στο δέρμα, όπου τρέφονται από τα αγγεία. Ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας δίαιτας, τα κονδυλώματα σταδιακά αυξάνονται, αλλάζοντας όχι μόνο το μέγεθός τους, αλλά και τον βαθμό χρωματισμού. Επιπλέον, τα μαλλιά αναπτύσσονται συχνά στο κέντρο τέτοιων θηλωμάτων, η οποία αποτελεί παραλλαγή του κανόνα και δεν υποδηλώνει κακοήθη νεόπλασμα.
Επίπεδα θηλώματα
Η ανάπτυξη του δέρματος όπως αυτή μοιάζει με μικρές κιτρινωπές επίπεδες πλάκες που υψώνονται ελαφρώς πάνω από την επιφάνεια του δέρματος. Η δομή τους είναι πυκνή, με μια βαθιά υποδόρια ρίζα, η οποία εκδηλώνεται με συχνό πόνο όταν πιέζετε τον κονδυλώματος ή βλάβη στην καθημερινή ζωή. Ο εντοπισμός τέτοιων θηλωμάτων είναι συνήθως το πρόσωπο και τα χέρια. Μερικές φορές μπορεί να εμφανιστεί στον πρωκτό ή στα χείλη στις γυναίκες και στο όσχεο στους άνδρες. Λόγω της ενεργού παροχής αίματος, έχουν ενεργή ανοδική τάση.
Το κύριο χαρακτηριστικό των επίπεδων θηλωμάτων είναι η δυσκολία της θεραπείας τους. Μετά τη χειρουργική αντιμετώπιση αυτών των νεοπλασμάτων, οι ουλές και οι ουλές συνήθως παραμένουν στη θέση τους.
Κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων
Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων εμφανίζονται στην περιοχή της βουβωνικής χώρας ή στους βλεννογόνους. Εξωτερικά, αυτά είναι λεπτά θηλώδη νεοπλάσματα με διάμετρο 2-3 mm. Τέτοια κονδυλώματα αναπτύσσονται γρήγορα και σχηματίζουν μεγάλη ανάπτυξη του δέρματος από μια μικρή θηλή, η οποία είναι παρόμοια με ένα κουνουπίδι ή ένα κοτόπουλο.
Ο κύριος κίνδυνος των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι ο υψηλός κίνδυνος μόλυνσης, η φλεγμονή των νεοπλασμάτων στον κόλπο ή τα μικρά χείλη στις γυναίκες. Μπορούν να τραυματιστούν εύκολα, μετά την οποία η λοίμωξη διεισδύει στο σώμα με υψηλή ταχύτητα. Επίσης, ένα σημαντικό πρόβλημα που σχετίζεται με τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων είναι ο υψηλός κίνδυνος υποτροπής τους, ο οποίος ακόμη και με τη χρήση αντιιικής θεραπείας και την απομάκρυνση των νεοπλασμάτων δεν μειώνεται. Αρκετά στελέχη του ιού μπορούν να προκαλέσουν κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, μερικά από τα οποία μπορεί να είναι επικίνδυνα για τις γυναίκες από την κακοήθη διαδικασία.
Φιλοειδή θηλώματα
Τα θηλώματα με ένα νήμα και ένα λεπτό στέλεχος, η κορυφή του οποίου στέφεται από το κεφάλι του νεοπλάσματος. Λόγω της ιδιαίτερης εμφάνισής τους, είναι πολύ δύσκολο να συγχέονται με άλλα είδη. Κοιτάζοντας τη φωτογραφία των νηματοειδών θηλωμάτων, μπορούν να διακριθούν από άλλες ποικιλίες.
Τέτοια νεοπλάσματα εμφανίζονται συχνότερα μετά την ηλικία των 45 σε περιοχές όπου κυριαρχεί το λεπτό δέρμα - στο στήθος, στις μασχάλες, στο λαιμό. Η αύξηση του μεγέθους τέτοιων νεοπλασμάτων είναι η περαιτέρω επιμήκυνσή τους. Η κεφαλή των νηματοειδών θηλωμάτων είναι συνήθως κιτρινωπή ή ροζ, η χρώση δεν είναι έντονη, συνήθως πολύ αδύναμη.
Εσωτερικά σημάδια γέννησης
Οποιοδήποτε νεόπλασμα στην επιφάνεια των εσωτερικών οργάνων ενός ατόμου μπορεί να χαρακτηριστεί ως υποσύνολο εσωτερικών σημάνσεων. Αυτά είναι ενδογαστρικά κονδυλώματα, θηλώματα στο ορθό, νεοπλάσματα στο λαιμό και στο στόμα, νεοπλάσματα στα τοιχώματα της ουροδόχου κύστης. Μια ιδιαιτερότητα αυτών των θηλωμάτων είναι η αδυναμία ανίχνευσής τους χωρίς τη διεξαγωγή κατάλληλων ιατρικών διαδικασιών και διαγνώσεων. Ωστόσο, η ασθένεια μπορεί να υποψιαστεί από συγκεκριμένα συμπτώματα. Ο κίνδυνος τέτοιων νεοπλασμάτων αναγνωρίζεται σε κάθε περίπτωση.
Εάν υπάρχουν θηλώματα στην ουροδόχο κύστη, μπορεί να εμφανιστεί αιμορραγία ή καρκίνος με την πάροδο του χρόνου.
Εάν το θηρίωμα βρίσκεται στο λάρυγγα, βοηθά στην παρεμπόδιση της αναπνοής και παρεμβαίνει στην ικανότητα του ατόμου να μιλήσει.
Τα θηλώματα Lewandowski-Lutz
Τα θηλώματα της επιδερμίδας του μυρμηγκιά ή των θηλωμάτων Lewandowski-Lutz είναι μια πολύ σπάνια παθολογία που επηρεάζει κυρίως μόνο παιδιά ή εφήβους. Συμβαίνει ότι μια τέτοια ασθένεια μπορεί να κληρονομηθεί και να εξαπλωθεί σε μια οικογένεια.
Η κλινική εικόνα εκδηλώνεται με τη μορφή πολυάριθμων κόκκινων κηλίδων κόκκινων-καφέ στην περιοχή των ποδιών και των χεριών. Ένα χαρακτηριστικό της παθολογίας είναι το γεγονός ότι εάν τα θηλώματα εντοπίζονται σε περιοχές του σώματος που εκτίθενται σε υπεριώδη ακτινοβολία, στο ένα τρίτο όλων των περιπτώσεων αναγεννιούνται σε κακοήθη νεοπλάσματα και αναπτύσσονται στην περιοχή των γειτονικών ιστών.
Τοποθεσίες θηλωμάτων
Τα νηματοειδή, χυδαία ή μυτερά θηλώματα και τα κονδυλώματα είναι τα πιο συνηθισμένα στο ιατρείο. Ο τόπος εντοπισμού των νηματοειδών κονδυλωμάτων είναι το πρόσωπο, τα χυδαία κονδυλώματα είναι πιο συχνά στην περιοχή των ποδιών ή των χεριών και τα κονδυλώματα βρίσκονται αποκλειστικά στις βλεννογόνους μεμβράνες (κεφαλή του πέους και στην ουρήθρα στους άνδρες, στην περιοχή των μύρων των χειλιών και του κόλπου)στις γυναίκες), αλλά συμβαίνει ότι κανένα από αυτά τα κονδυλώματα δεν μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε ασυνήθιστο μέρος από μόνο του.
Δεν είναι δύσκολο να αφαιρεθούν τέτοια θηλώματα σε σύγχρονες συνθήκες, αλλά ο κίνδυνος είναι ότι με τη μείωση της ανοσίας, μπορούν να επανεμφανιστούν νέα θηλώματα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πιο σοβαρές συνέπειες στην υγεία. Για παράδειγμα, η μετέπειτα εμφάνιση των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων είναι γεμάτη με την ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας στη μήτρα. Οι πελματιαίοι ακροχορδώνες είναι πιο συνηθισμένοι στα τραχιά πέλματα και στα δάχτυλα των ποδιών. Περιστασιακά, ένα αγκάθι στον αντίχειρα μπορεί να αναπτυχθεί μετά από σοβαρή βλάβη του δέρματος στην περιοχή.
Γενικά, η θηλώματα είναι μια γενικευμένη μορφή παθολογίας στην οποία σχηματίζονται νεοπλάσματα σε όλο το ανθρώπινο σώμα. Αυτές οι αυξήσεις έχουν μια χαρακτηριστική εμφάνιση. Μόλις έχουν δει τις εκδηλώσεις της νόσου, δεν μπορούν πλέον να συγχέονται με άλλες ασθένειες.
Συμπτώματα HPV
Το πιο κοινό σύμπτωμα του ιού θηλώματος στο ανθρώπινο σώμα είναι η εμφάνιση θηλωμάτων στο δέρμα.
Τα υπόλοιπα συμπτώματα εξαρτώνται άμεσα από την τοποθεσία και τον τύπο της ασθένειας. Ανάλογα με τα παραπάνω σημεία, τα συμπτώματα του HPV μπορεί να είναι οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
- Τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων εμφανίζονται στους βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων, του στόματος, του λάρυγγα, του ορθού και στην εσωτερική επιφάνεια του στομάχου. Τα συμπτώματα της έναρξης της παθολογίας στην περιοχή των γεννητικών οργάνων είναι κνησμός και δυσάρεστη οσμή. Εάν τα συμπτώματα αυτά αρχίσουν να τους ενοχλούν, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αγνοηθούν, καθώς πολύ συχνά η αιτία εμφάνισής τους μπορεί να είναι ογκογονικής φύσης.
- Ενδορθικά θηλώματα στην περιοχή των μαστικών πόρων, τα σημάδια των οποίων είναι ερυθρότητα στην περιοχή της θηλής, ελαφρά φαγούρα και κάψιμο. Εάν πιέσετε τη θηλή με ένα τέτοιο θηλώμα, μια ichor ή πράσινη εκκένωση θα αρχίσει να ξεχειλίζει από αυτό. Ο κίνδυνος του ενδορρακτικού θηλώματος είναι ο σταδιακός και πιθανός εκφυλισμός του σε καρκίνο του μαστού.
- Οι πελματιαίοι ακροχορδώνες εκφράζονται ως δραστικοί κάλοι στην περιοχή των πέλματος των ποδιών, οι οποίοι προκαλούν έντονο πόνο όταν περπατάτε ή πιέζετε.
- Τα θηλώματα στην περιοχή του λάρυγγα δεν εκφράζονται αρχικά σε συγκεκριμένη συμπτωματολογία, αλλά σταδιακά αυτή η παθολογία οδηγεί σε αλλαγή στη φωνή ενός ατόμου, κώμα στο λαιμό και βλάβη των αναπνευστικών λειτουργιών. Επιπλέον, ο ασθενής αρχίζει να έχει δυσκολία στην κατάποση.
- Τα επίπεδα κονδυλώματα είναι πιο συνηθισμένα στους εφήβους στο εξωτερικό των χεριών και στο κάτω μέρος του προσώπου. Τα συμπτώματα είναι πολύ θολά και συνήθως εκδηλώνονται σε μια ελαφρά, σπάνια φαγούρα της νεοπλασίας.
Παθογένεση
Παρουσία HPV στο ανθρώπινο σώμα, συχνά μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η ανοσία μειώνεται. Μόλις οι ιοί είναι στο σώμα, ξεκινούν τη διαδικασία μόλυνσης του βασικού επιθηλιακού στρώματος, με την κύρια τάση να κατευθύνεται προς τον επηρεασμό της περιοχής μετάβασης από πλακώδες σε κυλινδρικό πλακώδες επιθήλιο. Δύο μορφές του ιού μπορούν να υπάρχουν σε μολυσμένα κύτταρα - επισωματικά (εκτός των κυτταρικών χρωμοσωμάτων) με καλοήθη φύση και ενδοσωματικά (ενσωματωμένα στο γονιδίωμα των κυττάρων) με κακοήθη παρασιτική φύση.
Η περίοδος επώασης του ιού του θηλώματος μπορεί να ποικίλει από την είσοδο του ιού στο σώμα έως τις πρώτες εκδηλώσεις της νόσου εντός περιόδου 14 ημερών έως μερικά χρόνια. Η φύση της λοίμωξης από τον ιό του θηλώματος στον άνθρωπο είναι συνήθως λανθάνουσα, δηλαδή, κρυμμένη. Ταυτόχρονα, διάφοροι τύποι παθολογιών μπορούν να εγκατασταθούν στο ανθρώπινο σώμα ταυτόχρονα, και υπό την επίδραση ορισμένων παραγόντων, καθένας από αυτούς μπορεί ταυτόχρονα να εκδηλωθεί μέσω της ενεργού αναπαραγωγής. Σε αυτήν την περίπτωση, το στάδιο της νόσου εμφανίζεται όταν αρχίζουν να αναγνωρίζονται κλινικές εκδηλώσεις.
Πολύ συχνά (έως και το 90% όλων των περιπτώσεων λοίμωξης από HPV) το ανθρώπινο σώμα θεραπεύεται από αυτήν την παθολογία για 6-12 μήνες, αλλά στο 10% των υπολοίπων περιπτώσεων η ασθένεια μπορεί να γίνει χρόνια με μακρά πορεία, υποτροπιάζεικαι την πιθανότητα κακοήθειας της διαδικασίας.
Διαγνωστικά νοσημάτων
Υπέρηχος για θηλώματα
Κατά τη διάγνωση των θηλωμάτων, ο υπέρηχος δεν χρησιμοποιείται ως η κύρια ερευνητική μέθοδος, αλλά ως μια πρόσθετη μέθοδος για την επιβεβαίωση της ακρίβειας της υποτιθέμενης διάγνωσης. Βασικά, ο υπέρηχος χρησιμοποιείται για τη διάγνωση των θηλωμάτων στα εσωτερικά όργανα όταν πρόκειται για τον κακοήθη μετασχηματισμό τους.
Ο υπέρηχος χρησιμοποιείται μεταξύ των τεχνικών επαλήθευσης οργάνων για τη διάγνωση του ενδορρακτικού θηλώματος.
Η πραγματοποίηση σάρωσης υπερήχων σε αυτήν την περίπτωση δεν επιτρέπει στον ειδικό να εξετάσει τους αγωγούς των μαστικών αδένων. Ωστόσο, βοηθά στη διαφοροποίηση του ενδορραχιαίου θηλώματος από τον ύποπτο καρκίνο του μαστού και επιτρέπει στη γαλακτόρροια να αποκλειστεί στο προλακτίωμα. Ο υπέρηχος μπορεί επίσης να βοηθήσει στην ανίχνευση της εμφάνισης νεοπλασμάτων με θηλώματα της ουροδόχου κύστης. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, ο υπέρηχος είναι αποτελεσματικός μόνο εάν τα νεοπλάσματα έχουν διάμετρο μεγαλύτερη από 1 cm.
Διάγνωση PCR κατά τη διάγνωση
Η διάγνωση της εν λόγω ασθένειας πραγματοποιείται από γιατρούς, δερματολόγους και αφροδισιολόγους. Δεδομένου ότι ο αριθμός των τύπων ιών ποικίλλει, είναι σημαντικό να προσδιοριστεί με ακρίβεια με ποιον τύπο έχει μολυνθεί ο ασθενής και εάν αυτό το στέλεχος έχει ογκογόνο χαρακτήρα. Μια ακριβής διάγνωση είναι δυνατή μόνο οπτικά για τα κλασσικά κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων, και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ειδικοί χρησιμοποιούν πάντα ξύσιμο PCR εάν υπάρχει υποψία μόλυνσης από HPV.
Η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης (PCR) προτρέπει τους ερευνητές όχι μόνο να προσδιορίσουν την παρουσία του HPV στο σώμα, αλλά και να αποδείξουν τον τύπο, την ογκογονικότητα και τον αριθμό των ιών κατά τη στιγμή της διάγνωσης. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τα διαγνωστικά, δεδομένου ότι πληροφορίες σχετικά με το ποσοστό του ιού στο σώμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό της κατά προσέγγιση ημερομηνίας μόλυνσης και τα άτομα επαφής του ασθενούς μπορούν να προσδιοριστούν προκειμένου να πραγματοποιηθεί η αιτιοτροπική θεραπεία.
Με βάση τα αποτελέσματα των διαγνωστικών PCR, είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η χρόνια πορεία της λοίμωξης ή η έκτακτη εστία της λόγω μειωμένης ανοσίας. Αυτές οι πληροφορίες δίνουν στον ειδικό την ευκαιρία να συνταγογραφήσει μια κατάλληλη θεραπεία για μια συγκεκριμένη περίπτωση. Κατά κανόνα, τα διαγνωστικά PCR πραγματοποιούνται με τη μορφή διαλογής. Εάν επιβεβαιωθεί η παρουσία ενός ιού στο σώμα, ο ασθενής θα συνεχίσει να εξετάζεται χρησιμοποιώντας άλλες τεχνικές.
Βιοψία HPV
Η βιοψία στην ιατρική αναφέρεται στη διαδικασία λήψης δειγμάτων ανθρώπινου ιστού για επακόλουθη εξέταση με χρώση με ειδικές βαφές. Η βιοψία είναι πολύ συχνή τόσο στον καρκίνο όσο και στον ύποπτο HPV. Την παραμονή της θεραπείας με ιό θηλώματος, οι γιατροί πρέπει να αποκλείσουν την ογκολογική φύση των νεοπλασμάτων.
Η βιοψία είναι μια διαγνωστική τεχνική υψηλής ακρίβειας που μπορεί να εκφραστεί σε κυτταρολογικές ή ιστολογικές μελέτες εάν υπάρχει υποψία για HPV.
Η κυτταρολογική εξέταση είναι μια εξέταση των κυττάρων του σώματος κάτω από ένα μικροσκόπιο για να δείξει στους επαγγελματίες τις αλλαγές που έχει προκαλέσει μια ιογενής λοίμωξη σε αυτά τα κύτταρα. Για την πρόληψη και την έγκαιρη ανίχνευση καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, τα κύτταρα λαμβάνονται από αυτό το όργανο για κυτταρολογική εξέταση από μια γυναίκα. Εάν ανιχνευθούν ογκογόνοι τύποι HPV στις γυναίκες, ακόμη και αν δεν υπάρχουν εξωτερικές εκδηλώσεις και σημεία, τους ανατίθενται ετήσιες κυτταρολογικές μελέτες, ώστε να μπορούν να εντοπίσουν έγκαιρα σημάδια δυσπλασίας του τραχήλου της μήτρας. Το γεγονός είναι ότι η δυσπλασία αυτού του οργάνου είναι εντελώς ιάσιμη. Εάν δεν αρχίσετε να αναπτύσσετε τη διαδικασία, τότε ακόμη και με έναν ογκογόνο τύπο ιού, ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας δεν θα αναπτυχθεί καθόλου στο σώμα.
Για την ακριβή διάγνωση του HPV, πραγματοποιείται ιστολογική μελέτη, για την οποία δεν αφαιρείται επιφανειακή απόξεση κυττάρων από τον ασθενή για ανάλυση, αλλά ένα κομμάτι ιστού με το οποίο μπορεί να εξεταστεί η σωστή θέση των κυτταρικών στιβάδων, των χαρακτηριστικών ιστών και των ογκολογικών χαρακτηριστικών. Κατά την εκτέλεση ιστολογικής εξέτασης με τη βοήθεια διαλυμάτων, το αφαιρεθέν δείγμα ιστού αφυδατώνεται και ενσωματώνεται σε παραφίνη. Έπειτα, οι τομές γίνονται με μικρόσωμα προκειμένου να ληφθούν στρώματα πάχους 0, 1 χιλιοστών. Οι αφαιρεθείσες στιβάδες χρωματίζονται με ειδικές χρωστικές ουσίες για την έκθεση παθολογικών κυττάρων κατά τη μικροσκοπική εξέταση και για τον προσδιορισμό της φύσης τους.
Θεραπεία της θηλωμάτωσης
Η θεραπεία του ιού του θηλώματος ακολουθεί πάντα ένα μεμονωμένο σχήμα. Εάν εντοπιστεί ιός κατά τη διάρκεια της διάγνωσης, αλλά δεν έχει εκδηλωθεί ακόμη, ο ασθενής λαμβάνει συνταγογράφηση αιθιοτροπικής κυτταροστατικής θεραπείας που ουσιαστικά «καθυστερεί» τον ιό για αρκετά χρόνια.
Εάν ένα άτομο είναι φορέας HPV, θα πρέπει να έχουν τακτικά διαγνωστικά PCR για να εντοπίσουν τα πρώτα σημάδια της νόσου που αναπτύσσεται. Επιπλέον, ο φορέας αυτού του ιού είναι υποχρεωμένος να χρησιμοποιεί μια μέθοδο αντισύλληψης, ώστε να μην μολύνει σεξουαλικούς συντρόφους.
Εάν εντοπιστεί ιός θηλώματος, πρέπει να χρησιμοποιούνται αντιιικοί παράγοντες για θεραπεία. Γενικά, τα ανοσορυθμιστικά και συμπληρώματα βιταμινών ενδείκνυνται για όλους τους ασθενείς με HPV.
Εάν εμφανιστούν θηλώματα στους βλεννογόνους ή στο δέρμα, ανάλογα με τη θέση και τα συμπτώματα, καταφύγετε σε κρυοαπόλυση, ηλεκτροπηξία και αφαίρεση λέιζερ των αναπτύξεων. Μερικές φορές τα θηλώματα αφαιρούνται χρησιμοποιώντας μια πιο σύγχρονη τεχνική - χρησιμοποιώντας ραδιοκύματα. Εάν υπάρχουν σημάδια κακοήθειας θηλώματος, αποκόπτεται χειρουργικά μαζί με τους γύρω υγιείς ιστούς γύρω από την ανάπτυξη. Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζετε ότι η αφαίρεση του θηλώματος δεν οδηγεί σε πλήρη θεραπεία, καθώς ο ιός παραμένει στο σώμα και μπορεί να επανεμφανιστεί.
Στη σύγχρονη ιατρική, δεν υπάρχουν φάρμακα για την πλήρη εξάλειψη αυτού του ιού από το σώμα. Επομένως, εάν εντοπιστεί μια τέτοια διάγνωση, τότε ακόμη και χωρίς εκδηλώσεις, ένα άτομο πρέπει να υποβληθεί σε τακτικές εξετάσεις για να προσδιορίσει την εξέλιξη της παθολογίας.
Επειδή ο ιός θηλώματος μεταδίδεται συνήθως σεξουαλικά, αξίζει να επιλέξετε μια μέθοδο φραγής αντισύλληψης. Όταν μια γυναίκα σχεδιάζει εγκυμοσύνη, είναι σημαντικό να πραγματοποιούνται έγκαιρα διαγνωστικά μέτρα και να καταφεύγουν σε θεραπεία που θα μειώσει τις πιθανότητες να μολυνθεί το παιδί με αυτόν τον ιό.
Πρόληψη ασθενειών
Είναι δυνατόν να αποφευχθεί η εμφάνιση θηλωμάτων στο σώμα τηρώντας τους βασικούς κανόνες της προσωπικής υγιεινής και την έγκαιρη απολύμανση των τραυμάτων. Είναι επιτακτική ανάγκη να χρησιμοποιήσετε ξεχωριστή πετσέτα, χτένα, εξοπλισμό μανικιούρ και παπούτσια για κάθε μέλος της οικογένειας στην καθημερινή ζωή. Το ασυνεπές σεξ πρέπει πάντα να προστατεύεται με προφυλακτικά. Μετά τη σεξουαλική επαφή, είναι επίσης σημαντικό να κάνετε πάντα ντους και να θεραπεύετε τις περιοχές επαφής μεταξύ του δέρματος και των βλεννογόνων, καθώς απαιτείται χρόνος για να εισέλθει ο ιός στο ανθρώπινο σώμα.
Στη σύγχρονη ιατρική υπάρχει επίσης ένα εμβόλιο κατά του ιού του θηλώματος. Έχει ήδη δοκιμαστεί σε 72 χώρες σε όλο τον κόσμο και είναι αποτελεσματικό έναντι 16 και 18 υποτύπων του HPV, οι οποίοι προκαλούν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας στο 90% όλων των διαγνωσμένων περιπτώσεων. Ο εμβολιασμός καταπολεμά επίσης με επιτυχία τους υποτύπους ιούς 6 και 11 που προκαλούν την ανάπτυξη κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Λόγω της σεξουαλικής οδού μόλυνσης με αυτούς τους ιούς, συνιστάται να εμβολιαστεί ένα άτομο πριν ξεκινήσει τη σεξουαλική δραστηριότητα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ειδικοί συνιστούν τη χρήση του εμβολίου τρεις φορές για κορίτσια ηλικίας 11-12 ετών. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά επίσης εμβολιασμό αγοριών για την αποφυγή της πιθανότητας κυκλοφορίας του HPV.
Είναι επικίνδυνα τα θηλώματα;
Ο ιού θηλώματος είναι ένας παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη ογκολογικών παθολογιών. Τις περισσότερες φορές εξαιτίας αυτού του ιού, εμφανίζεται ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας, ο καρκίνος των εξωτερικών γεννητικών οργάνων (αιδοίου, γλάλας)Ωστόσο, η λοίμωξη από τον HPV δεν οδηγεί πάντα σε καρκίνο. Υπάρχουν πολλοί υπότυποι αυτού του ιού με χαμηλό ογκογονικό δείκτη, για παράδειγμα υπότυποι 6, 11, 42, 43, 44 που σχηματίζουν κονδυλώματα, αλλά υπάρχουν επίσης πολύ ογκογόνοι υπότυποι - 16, 18, 31, 33 που παράγουν επίπεδη κονδυλώματα. Μπορεί να χρειαστούν 10 έως 20 χρόνια από την είσοδο του ιού στο σώμα για τη μετατροπή ενός νεοπλάσματος σε κακοήθη.
Εάν υπάρχουν μεγάλα θηλώματα στο σώμα που μπορούν να υποστούν βλάβη πολύ εύκολα στην καθημερινή ζωή, πρέπει να αφαιρεθούν.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί ο ιός του θηλώματος που βρίσκεται στο σώμα, ο κίνδυνος εμφάνισης άλλων λοιμώξεων αυξάνεται δραματικά. Και κατά τη διάρκεια των διαδικασιών παράλληλης λοίμωξης, τα θηλώματα εμφανίζονται σε άλλα μέρη του σώματος και αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Αποδεικνύεται ένας φαύλος κύκλος. Επιπλέον, εάν κάποια θηλώματα δεν αφαιρεθούν, μπορούν να εκφυλιστούν σε ογκολογικά νεοπλάσματα, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή η ασθένεια πρέπει να προσεγγιστεί με όλη τη σοβαρότητα και να μην ακολουθεί ποτέ την πορεία της νόσου.